تبریز به شهر اولین‌ها شهرت دارد. این شهر با زیبایی‌ها و جاذبه‌های تاریخی و گردشگری فراوانی که دارد، همواره یکی از برترین مقاصد گردشگری برای گردشگران داخلی و خارجی است. 

 تبریز از گذشته تاکنون همواره یکی از مهم‌ترین قطب‌های صنعتی، اقتصادی، تجاری، ارتباطی و فرهنگی کشور محسوب می‌شده و از این رو تاریخ و حوادث پرپیچ و خمی را پشت سر گذاشته است. 

اگر اهل سفر و بازدید از دیدنی های ایران هستید حتما شهر تبریز را در برنامه‌های سفر خود قرار دهید تورهای مسافرتی علاوه بر برنامه‌‌ریزی‌های معین سفر همچون بلیط، هتل و غذا کمک بزرگی در شناخت آثار تاریخی شهرها برای مسافران دارند.

اگر شما هم تصمیم دارید که با تور سفر کنید کجارو به شما کمک میکند. شما می‌توانید به سادگی تور تبریز را در کجارو جستجو کرده و از میان فهرست ده ها آژانس مسافرتی با معرفی تورهای داخلی و خارجی و قیمت های متنوع آنها ارزان ترین و بهترین تور را به مقصد مورد نظرتان همچون شهر تبریز انتخاب کنید.

اگر دوست دارید با دیدنی های تبریز این شهر تاریخی و زیبا آشنا شوید، در ادامه ما را همراهی کنید.

ائل گلی

عکس از: رامین شرکا

ائل گلی (که قدیم آن را شاه گلی می‌نامیدند) استخر بزرگی به مساحت ۵۴ هزار و ۶۷۵ متر مربع است. در وسط این استخر عمارتی زیبا قرار گرفته که زیبایی آن را دوچندان کرده است. این عمارت کلاه‌فرنگی، هشت ضلعی بوده و در سال ۱۳۴۶ توسط شهرداری تبریز ساخته شده است. قبل از آن به جای این عمارت مقاوم، یک بنای خشتی بود و شهرداری وقت تصمیم بر تخریب آن و ساخت عمارت فعلی را کرد. امروزه عمارت ائل گلی به عنوان تالار پذیرایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 این گردشگاه یکی از برترین تفرجگاه‌های تبریز است. عمق این دریاچه ۱۲ متر است و در طول سال پرآب بوده و در آن قایقرانی هم انجام می‌شود. گفته می‌شود این مکان در دوران آق قویونلوها ایجاد و در زمان صفویان گسترش یافته است. در کنار این گردشگاه، لونا پارک هم وجود دارد که می‌تواند بازدید از ائل گلی را برای کودکان جذاب‌تر کند. هتل پارس هم در نزدیکی ائل گلی واقع شده و چشم‌انداز بسیار زیبایی بر این مکان دارد. 

ارگ تبریز (ارگ علیشاه)

عکس از:کارناوال

بنای اولیه‌ی ارگ تبریز بین سال‌های ۷۱۸ تا ۷۳۹ هجری قمری ساخته شد تا در صحن مسجد علیشاه، آرامگاه بزرگی ساخته شود. البته با فرو ریختن سقف این بنا و فوت علیشاه، ساخت آن ناتمام ماند و بعدها در زمان جنگ ایران و روسیه و جنگ ایران و انگلیس، محوطه‌ی آن را به سرعت به ارگی نظامی تبدیل کردند. عباس میرزا هم در دوران قاجار دستور داد تا در محوطه‌ی ارگ، سربازخانه، ستاد فرماندهی جنگ ارتش ایران، کارخانه‌ی ریخته‌گری و توپ‌ریزی ساخته شود. زمانی که روس‌ها در دوران مشروطه به تبریز حمله کردند، ارگ مرکز مدافعان تبریزی بود. مدافعان توپی را بالای ارگ گذاشتند تا هنگام دفاع از آن استفاده کنند. زمانی که تبریز سقوط کرد، قوای روس دیوار ارگ را به توپ بستند. 

در دوران پهلوی قسمت‌های اضافه شده به ارگ تخریب شد و بعد از انقلاب اسلامی هم، متاسفانه بخش‌هایی از آن از بین رفت. امروزه تنها دیواره‌ی جنوبی ارگ به جا مانده است اما اگر مسئولان باز هم غفلت کنند، دیگر اثری از این بنا در قلب تبریز بر جای نخواهد ماند؛ این روزها به دلیل خاک‌برداری در نزدیکی آن، باعث تهدید ارگ تبریز شده و احتمال تخریب و آسیب دیدن آن وجود دارد. این بنا در ۱۵ دی ماه ۱۳۱۰ با شماره‌ی ۱۷۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. 

مسجد کبود

عکس از : کارناوال

مسجد کبود یا مسجد جهانشاه از مساجد تاریخی تبریز است که قدمت آن به دوران قراقویونلوها (قرن نهم هجری) بازمی‌گردد. کاشی‌کاری بی‌نظیر آبی رنگ و معرق این مسجد باعث شده که آن را فیروزه‌ی جهان اسلام بنامند.این نام در یکی دیگر از مساجد که در ارمنستان قراردارد نیز به کار رفته  بنای اصلی مسجد کبود آجری است و دو گنبد دارد: گنبد اصلی و گنبد جنوبی. به علاوه‌ی این دو گنبد بزرگ‌تر، ۷ گنبد کوچک‌تر وجود دارد که روی سقف شبستان‌های جانبی در شرق و غرب صحن اصلی و ورودی مسجد قرار دارند. در بخش جنوبی مسجد، یعنی جنوب صحن کوچک سردابه‌ای وجود دارد که هنگام بازسازی مسجد، در آن دو مقبره کشف شده است. احتمال می‌رود این مقبره‌ها مربوط به جهانشاه و همسر او باشد، با این حال این قبرها خالی هستند.

 این اثر در ۱۵ دی ماه ۱۳۱۰ با شماره‌ی ۱۶۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. 

بازار

عکس از: محمد بقال عسگری

بازار قدیمی تبریز بزرگ‌ترین بازار سرپوشیده‌ی جهان است که در مرداد سال ۱۳۸۹ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. بازار تبریز حدود ۳۰۰ سال پیش در سال ۱۱۹۳ بعد از وقوع زمین‌لرزه‌ی تاریخی تبریز توسط نجفقلی خان دنبلی بازسازی شد. این بازار بازارچه‌ها، دالان‌ها، تیمچه‌ها، سراها و کاروان‌سراهای متعددی دارد و به دلیل قرار گرفتن تبریز در مسیر جاده‌ی ابریشم، بازار این شهر هم بسیار پررونق بود. 

بازار تبریز ۵۵۰۰ باب حجره و مغازه دارد و کسبه در ۴۰ گونه شغل، در این حجره‌ها مشغول کسب و کار هستند. تاریخ ساخت دقیق این بنا مشخص نیست، اما اسنادی وجود دارد که نشان می‌دهد از سده‌ی چهارم هجری بازار تبریز وجود داشته است. بازار تاریخی تبریز در مرکز این شهر واقع شده و از شرق به عالی قاپو (مجموعه کاخ‌های ولیعهدنشین)، از سمت غرب به مسجد جامع منتهی شده است. یکی از ویژگی‌های تیمچه‌‌ها و سراهای این بازار سه طبقه بودن آن‌ها است که از طبقه‌ی زیرین به عنوان انبار کالا، از طبقه‌ی دوم به عنوان تجارتخانه و از طبقه‌ی سوم برای استراحت استفاده می‌کردند. بازار قدیمی تبریز در ۲۵ شهریور سال ۱۳۵۴ به شماره‌ی ۱۰۹۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. 

کوه عون ن علی

کوه عون بن علی یا عینالی در رشته‌کوه سرخاب، در شمال تبریز واقع شده است و آرامگاهی نیز در آن وجود دارد. قدمت این آرامگاه به دوره‌ی ایلخانان بازمی‌گردد و از ۹ اتاق، ۶ گنبد، هشتی و ایوان تشکیل شده است و در دوره‌ی قاجار نیز به منظور جلوگیری از تخریب آن، در سمت شکالی اتاقی را احداث کردند. گفته می‌شود این آرامگاه پیش از اسلام آتشکده و کلیسا بوده و پس از اسلام مسلمانان آن را به مسجد تبدیل کرده‌اند. بر اساس کتب تاریخی، دو تن از فرزندان حضرت علی به نام‌های «عون بن علی» و «زید بن علی» در این آرامگاه آرمیده‌اند. 

کوه عینالی یکی از تفرجگاه‌های مهم مردم این شهر است و حتی به کسانی که نمی‌توانند کوهنوردی کنند، این امکان را می‌دهد که با خودرو به قله‌ی کوه رفته و از طبیعت زیبای  آن استفاده کنند. همچنین در سال‌های اخیر تله‌کابین تبریز در این کوه احداث شده که می‌توانید با استفاده از آن، تمام تبریز را نظاره کنید.  

مقبره‌ الشعرا

عکس از: pinterest

مقبره‌الشعرا در محله‌ی سرخاب تبریز واقع شده و یکی از گورستان‌های تاریخی این شهر است. طبق اسناد تاریخی، این قبرستان قبل از قرن هشتم هجری وجود نداشت. این گورستان در گذشته نام‌های مختلفی داشت که از آن جمله می‌توان به حظیره‌الشعرا، حظیره‌القضاه و قبرستان سرخاب اشاره کرد. بعد از زلزله‌های سال‌های ۱۱۹۳ و ۱۱۹۴ هجری قمری، این قبرستان متروک شد. اما چون شاعران و عارفان زیادی در آن مدفون هستند و از این حیث از اهمیت زیادی برخوردار است، در شهریور ۱۳۵۰ شمسی مسابقه‌ای توسط روزنامه‌ی اطلاعات، کیهان و مجله‌ی یغما برگزار شد تا بهترین طرح پیشنهادی برای احداث بنای یادبود برای مقبره‌الشعرا انتخاب شود. در نهایت طرح «غلامرضا فرزان‌مهر» انتخاب شد و اجرای آن را آغاز کردند. امروزه این بنای یادبود، به یکی از نمادهای تبریز بدل شده است. 

در این بنا بیش از ۴۰۰ شاعر، عارف و مردان بنام کشور و همسایگان ایران، از بیش از ۸۰۰ سال پیش دفن شده‌اند؛ از این افراد می‌توان به حکیم اسدی طوسی، خاقانی شروانی، شاپور نیشابوری، قطران تبریز، همام تبریزی، لسانی شیرازی، ثقه‌الاسلام تبریز، سید محمد حسین شهریار و … نام برد. این بنا در حوالی تکیه‌ی حیدر در تقاطع خیابان ثقه‌الاسلام و عارف× در سمت شرقی بقعه‌ی سید حمزه و مقبره‌ی قائم مقام و ملاباشی قرار دارد. مقبره‌الشعرا با شماره‌ی ۲۵۱۹۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. 

مسجد جامع

عکس از: M.R.Majlesi

مسجد جامع تبریز هم یکی دیگر از دیدنی‌های تاریخی این شهر است که قدمت آن به دوران سلجوقی می‌رسد. از ابتدای ساخت این مسجد، مسجد جامع شهر بود. در کتیبه‌های قدیمی از این مسجد با نام «مسجد جامع کبیری» یاد می‌شود. شبستانی بزرگ قدیمی‌ترین قسمت این مسجد است که بر فراز ستون‌های هشت‌گوش آجری آن، طاق و گنبدهایی دارد که نمایی بسیار زیبا به این قسمت بخشیده است. در دوره‌ی ایلخانان مغول مسجد جامع تعمیر شد و بخش‌هایی نیز به آن افزودند. محراب رفیع این مسجد که گچ‌کاری شده، در همین دوران ساخته شده است. زمانی که آق‌قویونلوها در آذربایجان حکومت می‌کردند، زن اوزون حسن، «سلجوق‌شاه بیگم» گنبدی رفیع به مسجد (در قسمت شمالی) افزود که با کاشی‌کاری های معرق زینت داده شده بود. امروزه هنوز هم گوشه‌هایی از کاشی‌کاری های آن دیده می‌شود.

در سال ۱۱۹۳ هجری زمین‌لرزه‌ای سهمگین تبریز را لرزاند و باعث شد مسجد جامع نیز آسیب جدی ببیند. در زمان قاجار بنای کنونی مسجد و پایه‌ها و پوشش تاق آن توسط «حسینقلی خان دنبلی» ساخته شد. مسجد جامع یا مسجد جمعه تبریز قبلا یک ایوان بود اما بعدها به دو ایوانه تبدیل شد. این مسجد در انتهای بازار تبریز، ضلع جنوبی مدرسه‌س طالبیه و بین مسجد حجه‌الاسلام و مسجد میرزا اسماعیل خاله‌اوغلی قرار دارد. مسجد جامع تبریز در ۱۵ دی ماه ۱۳۱۰ به شماره‌ی ۱۷۱ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. 

کاخ و موزه شهرداری

عکس از: بهرام تندران

کاخ شهرداری تبریز یکی از زیباترین ساختمان‌های قدیمی تبریز است که در مرکز شهر، در میدان ساعت، تقاطع خیابان ارتش و امام خمینی قرار دارد. روی این عمارت ساعتی تعبیه شده و به همین دلیل مردم به آن میدان ساعت (یا به اصطلاح مردم محلی، ساحات قاباغی) می‌گویند. ساخت این عمارت از سال ۱۳۱۴ تا ۱۳۱۸ به طول انجامید. رضا شاه دستور داد تا این بنا را در محل گورستان متروکه و مخروبه‌ی محله‌ی نوبر، با نظارت مهندسین آلمانی بسازند. از همان ابتدای ساخت این عمارت، از آن به عنوان شهرداری استفاده شده است. امروزه این ساختمان، شهرداری مرکزی تبریز است.

ساعت داخل این ساختمان چهاربعدی است و از چهارسو قابل رویت است. زنگ آن نیز هر یک ربع، یک بار به صدا در می‌‌آید و زمان را به مردم یادآوری می‌کند. در سال ۱۳۸۶، به مناسبت بزرگداشت صدمین سالروز تاسیس اولین انجمن  شهر و بلدیه ایران در تبریز، عمارت شهرداری را به موزه‌ی شهر و شهرداری تبدیل کردند که اولین موزه‌ی شهرداری در کشور است. این موزه در طبقه‌ی زیرین ساختمان قرار گرفته است و تالارهای مختلفی از جمله تالار دوربین‌های قدیمی، تالار دفاع مقدس، فرش، چاپ و نشر، هنرهای معاصر و … دارد. این عمارت در تیر ماه ۱۳۷۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. 

موزه قاجار (خانه امیرنظام گروسی)

عکس از: پیمان عظیمی

موزه‌ی قاجار در محل خانه‌ی امیرنظام گروسی تاسیس شده است و در محله‌ی ششگلان تبریز قرار دارد. امیرنظام گروسی پیشکار ناصرالدین شاه بود و در همان دوران دستور ساخت این خانه را داد. سازمان میراث فرهنگی این خانه را در سال ۱۳۷۰ خرید و با شماره‌ی ۱۷۴۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. 

این عمارت در دو طبقه ساخته شده است.ایوان آن ۱۶ ستون دارد و سرستون‌های آن یکی از زیبایی معماری این بنا است. شیشه‌های رنگی پنجره‌های مشبک آن، زیبایی عمارت را دوچندان کرده است. زیرزمین خانه‌ی امیرنظام حوض‌خانه‌ای بزرگ دارد و نشان‌دهنده‌ی اصالت و معماری زیبای قجری آن است. در طبقه‌ی اول این عمارت ۷ تالار به نام‌های تالار سکه، بافته، چینی، آبگینه، فلزات، موسیقی و تالار خاتم است. در زیرزمین نیز تالارهای سنگ، اسلحه، رجال و فرامین، معماری و شهرسازی، قفل و تالار فانوس قرار دارد. 

حیاط این عمارت نیز بسیار باصفا بوده و حوض بزرگ و درختان و گل‌های باغچه در فصل بهار بسیار دیدنی است. عمارت امیرنظام گروسی در سال ۱۳۷۰ با شماره‌ی ۱۷۴۹ در فهرست اثار ملی ایران به ثبت رسیده است. 

خانه شهریار

خانه استاد شهریار، شاعر معاصر ایرانی، به موزه و یکی از جاذبه های گردشگری شهر تبریز تبدیل شده است.خانه یا موزه استاد شهریار در یکی از محله‌های قدیمی شهر تبریز، محله مقصودیه، و در خیابان ارتش جنوبی واقع است. ساختمان فعلی موزه سومین منزلگاه استاد شهریار، شاعر معاصر ایران بوده که در سال ۱۳۴۷توسط ایشان خریداری شده و در بیست سال پایانی عمر استاد میزبان و محل تراوشات ذهنی ایشان بوده است.

عکس از: ویکی پدیا

در سال ۱۳۶۷، پس از درگذشت استاد منزل مسکونی وی از سوی شهرداری تبریز خریداری شده و با تواقف خانواده استاد و همکاری آن‌ها در اهدای وسایل وی به موزه ادبی استاد شهریار تبدیل شد. این موزه از آن دوران تا به امروز زیر نظر این نهاد اداره می‌شود. 

خانه پروین اعتصامی

خانه پروین اعتصامی، مشهورترین شاعر زن ایران، در تبریز قرار دارد که مربوط به دوره پهلوی اول است،این خانه در محله ششگلان تبریز واقع شده و به ثبت ملی ایران رسیده است زمانی که پروین در قید حیات بود تنها یک دیوان از او منتشر شد و دومین نوبت چاپ دیوان او با مرگ نا به هنگامش مصادف شد. دیوان اشعار پروین دارای ۶۰۶ شعر شامل اشعاری در قالب‌های مثنوی، قطعه و قصیده است. این بانوی بزرگ شعر فارسی، در سن ۳۵ سالگی به دلیل بیماری حصبه درگذشت و در حال حاضر در حرم فاطمه معصومه در آرامگاه خانوادگی‌اش به خاک سپرده‌شده است.

عکس از: مسعود سپهری

موزه کاریکاتور تبریز 

موزه «کارتون یا کاریکاتور» تبریز، نخستین موزه کارتون در سطح قاره آسیا و پنجمین موزه در سطح جهان است.که در اسفند ماه ۱۳۸۵ و در بخش غربی «خانه هنر» تبریز تأسیس شده است. بنای این مجموعه در سال ۱۳۱۸ شمسی و همزمان با کاخ شهرداری تبریز در زیر بنایی به وسعت ۲۸۶۰ مترمربع ساخته شده است و بعد از چند بار تغییر کاربری نهایتا در سال ۱۳۸۵ برای استقرار موزه کارتون تبریز استفاده شده است.این ساختمان تاریخی پیش از این به عنوان کتابخانه ملی تبریز مورد استفاده قرار گرفته و در سال ۱۳۷۸ هجری‌شمسی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

عکس از: تبریز پدیا

پس از آشنایی از دیدنی های تبریز اگر چنانچه تمایل دارید که به تبریز سفر کنید با جستجویی ساده در کجارو ارزان ترین بلیط هواپیما را از میان فهرست ده‌ها فروشنده معتبر با تنوع قیمت‌های متفاوت  بررسی کرده و انتخاب کنید .

عکس کاور از: rahnamatel

براساس اطلاعیه جدید اداره مهاجرت کانادا و به نقل از سایت نیلگام، این کشور قصد دارد طی برنامه‌ای سه ساله برای بیش از یک میلیون مهاجر خارجی کارت اقامت دائم صادر کند.

احمد حسین- وزیر مهاجرت و شهروندی کانادا، با اعلام خبر تصویب طرح و برنامه مهاجرتی این کشور برای سه سال پیش رو اضافه کرد:

این طرح باهدف فراهم آوردن بستری مناسب برای ورود متقاضیان مهاجرت به کانادا اجرایی می‌شود و براساس آن، امکان مهاجرت و اخذ اقامت دائم کانادا برای بیش از یک میلیون متقاضی خارجی تا سال ۲۰۲۱ فراهم می‌شود.

وزیر مهاجرت کانادا که خود یکی از مهاجران مسلمان اهل سومالی است، ضمن اشاره به این نکته که در سال ۲۰۱۸ بیش از ۲۸۶ هزار نفر ازطریق برنامه‌های مختلف مهاجرتی توانسته‌اند وارد کانادا شوند و کارت اقامت این کشور را نیز دریافت کرده‌اند، تأکید کرد:

براساس طرح مهاجرتی مذکور، پیش‌بینی می‌کنیم برای سال جاری میلادی این تعداد به ۳۵۰ هزار نفر افزایش یابد.

این در حالی است که کانادا با تنها ۳۰ میلیون نفر جمعیت پس از روسیه پهناورترین کشور جهان محسوب می‌شود (حدود ۱۰ میلیون کیلومتر مربع). از سوی دیگر رشد جمعیت در این کشور به‌شدت پایین بوده (کمتر از یک درصد) و نمودارهای سنی کانادا نشان می‌دهند جمعیت این کشور با میانگین سنی ۷/۴۰ سال، رو به پیر شدن است.

براساس این طرح، تعداد متقاضیانی که می‌توانند ازطریق برنامه‌های مهاجرتی در سال ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ اقامت کانادا را به‌دست بیاورند به ترتیب ۳۶۰ و ۳۷۰ هزار نفر خواهند بود. البته این تعداد شامل انواع ویزاهای تحصیلی، توریستی و بیزنسی کانادا نخواهد شد.

وزیر مهاجرت کانادا در بیانیه خبری معرفی این طرح، ضمن تشریح سازوکارهای قانونی برای اعطا اقامت موقت و دائم به متقاضیان خارجی تصریح کرد:

کانادا به‌ عنوان کشوری پیش‌گام در مسیر پیشرفت و توسعه از ورود مهاجرانی که به رشد بازار کار در این کشور کمک می‌کنند استقبال خواهد کرد تا از این طریق نیاز کانادا به نیروی کار در بخش‌های مختلف مرتفع شود.

احمد حسین تصریح کرد:

امروز کانادا با دو چالش بزرگ روبه‌رو است: جمعیت پا به سن گذاشته و نرخ پایین تولد. ما دومین کشور جهان از منظر وسعت هستیم؛ حال‌آنکه ازنظر جمعیت در رده سی‌وهشتم جهان قرارگرفته‌ایم و این نکته‌ای است که نیاز به اهتمام ویژه‌ دارد. نمودارهای جمعیتی در کانادا نشان می‌دهند تنها ۳۶ درصد جمعیت در رنج سنی ۱۸ تا ۴۴ سال قرار گرفته‌اند و تعداد این افراد پاسخگوی نیاز مبرم کشور به نیروی کار نیست.

اگر به مهاجرت به کانادا فکر می‌کنید و منتظر زمان مناسب برای اقدام جدی بوده‌اید، به نظر می‌رسد نباید این فرصت را از دست داد. البته بنا بر آنچه در این طرح به وضوح مشهود است، اولویت پذیرش مهاجر طی سه سال آینده در کانادا با نیروی متخصص و جوان است و برنامه‌هایی همچون (Skill Worker) بیشترین ورودی را خواهند داشت؛ اما روش‌های متنوع دیگری نیز وجود دارند که می‌توانید با گام برداشتن در مسیر آن‌ها به رؤیای مهاجرت به کانادا و اخذ اقامت دائم این کشور جامه عمل بپوشانید.

البته یکی از میان‌برهای مهاجرتی حتماً تحصیل در کانادا است. روشی به‌شدت آبرومندانه، شیک و تضمینی که هم فرصت ادامه تحصیل در برخی از بهترین دانشگاه‌های دنیا را ایجاد می‌کند و هم بستری مناسب را برای اخذ اقامت دائم این کشور پس از پایان تحصیل فراهم می‌سازد. براساس قوانین مهاجرتی کانادا، دانشجویان خارجی پس از پایان دوره تحصیلی خود در هر یک از مقاطع لیسانس، فوق‌لیسانس و دکترا تا دو سال اجازه اقامت در کانادا را برای یافتن شغل مناسب و مرتبط با رشته تحصیلی خود دارند. در صورت شروع به کار، ویزای تحصیلی این افراد به شکل خودکار به اقامت موقت تغییر کرده و پس از گذشت سه سال دیگر و پرداخت مالیات، می‌توانند برای دریافت اقامت دائم و پاسپورت کانادایی اقدام کنند.

فقط مراقب باشید مسیر را درست و قانونی طی کرده و از همه مهم‌تر فریب افراد سودجو و کلاه‌بردار را نخورید. شاید هم منطقی باشد پیش از اقدام برای مهاجرت، ابتدا با اخذ ویزای توریستی کانادا و سفری تفریحی به این کشور هم از شرایط ایالت‌های مختلف این کشور برای زندگی ارزیابی دقیقی به‌دست آورید و هم ظرفیت‌های کار، تحصیل و زندگی در کانادا را بررسی کنید.